Terapia stawu skroniowo żuchwowego
Dysfunkcje stawu skroniowo-żuchwowego
Różnego typu zaburzenia i dysfunkcje w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych są znacznie bardziej powszechne, niż może się to wydawać – występują aż u 20-40% ludzi. Stanowią one jeden z głównych obszarów dolegliwości, obok próchnicy i parodontopatii. Staw skroniowo-żuchwowy jest jednym z najczęściej używanych stawów ciała – do mówienia, śpiewania, żucia, ziewania, itp.
Możliwe, że cierpimy na dysfunkcję stawu skroniowo-żuchwowego, jeżeli odczuwamy jeden lub więcej z niżej wymienionych objawów: bóle głowy, karku, oczu, gardła, krtani, ucha, trzeszczenie w stawie, zbaczanie żuchwy, utrudnione lub bolesne otwieranie i zamykanie jamy ustnej, ból podczas żucia (szczególnie twardych pokarmów), występuje asymetria twarzy, nierówny zakres ruchu żuchwy w różne strony, drętwienie lub mrowienie dziąseł, zaleganie woskowiny, zaburzenia słuchu, ucisk w oczach, zawroty głowy, szumy w uszach.
Terapia stawu skroniowo-żuchwowego
Profesjonalna terapia tego stawu skroniowo – żuchwowego ma za zadanie ogólną mobilizację tkanek miękkich znajdujących się wewnątrz i na zewnątrz jamy ustnej, a także rozluźnienie mięśni w okolicach twarzy, szyi i obręczy barkowej.
Terapia stawu skroniowo-żuchwowego to proces działań fizjoterapeutycznych i elementów autoterapii. Przed rozpoczęciem leczenia, należy udać się do lekarza, który zdiagnozuje problem i ustali proces badania, wyniki i hipotezy. Sposobów leczenia jest wiele, dlatego lekarz musi dobrać odpowiedni do danego schorzenia i indywidualnej sytuacji pacjenta.
Odpowiednia diagnostyka i dopasowana terapia w krótkim czasie zmniejszy ból i uciążliwe dolegliwości występujące u osoby cierpiącej na daną dysfunkcję.
Terapię stawu skroniowo-żuchwowego można samodzielnie usprawnić, unikając skrajnych ruchów szczęką, opierania się podbródkiem o dłonie, zaciskania zębów. Należy także pamiętać o stałym zachowaniu prawidłowej postawy, nieszkodliwej dla szczęki.