Operacyjne usunięcie zęba zatrzymanego to zabieg, który przeprowadza się w przypadkach, gdy np. blokowany przez inne zęby lub rosnący nieprawidłowo ząb pozostał w kości i nie jest widoczny w jamie ustnej. Tego rodzaju problem dotyczy najczęściej zębów mądrości, czyli usuwanie ósemek, kłów w szczęce, zębów dodatkowych i nadliczbowych oraz zawiązków zębów stałych (u dzieci i młodzieży).
Zabieg operacyjnego usunięcia zęba jest zabiegiem bardziej skomplikowanym niż standardowa ekstrakcja zęba. Wymaga od lekarza więcej czasu, wprawy oraz zastosowania specjalistycznych narzędzi oraz sprzętu, np. do zdjęcia RTG zębów.
– Dalsze leczenie opiera się o działania ortodontyczne lub protetyczne
– Wewnątrz kości rozwijają się torbiele zębopochodne o znacznym zakresie
– Ząb uciska na sąsiednie zęby, przez co możliwa jest resorpcja ich korzeni
Zabiegi usunięcia zęba zatrzymanego są zabiegami bardzo trudnymi stąd też istnieje ryzyko wystąpienia następujących powikłań:
– podczas usuwania dolnych ósemek może dojść do uszkodzenia nerwu zębodołowego dolnego
– podczas usuwania górnych ósemek może dojść do perforacji zatoki szczękowej
– podczas usuwania trójek górnych może powstać przetoka ustno-nosowa
– istnieje również ryzyko uszkodzenia koron i korzeni zębów sąsiednich, przez co mogą obumrzeć
Gdy zostanie usunięty ząb zatrzymany (np. usunięcie ósemki), w miejscu w którym tkwił pozostaje znaczny ubytek kości. Dzieje się tak, gdyż lekarz zmuszony jest odsłonić ząb i wytworzyć okno kostne, by było możliwe jego wyjęcie. Niektóre przypadki wymagają dlatego wypełnienia ubytku materiałami kościozastępczymi. W przeciwnym razie może dojść w tej okolicy do dużego zaniku kostnego, przez co uśmiech utraci swoją estetykę, a sąsiednie zęby ulegną rozchwianiu, gdyż ich korzenie nie będą miały odpowiedniego podparcia kostnego. Może się również zdarzyć, że z powodu nie wytworzenia prawidłowej bazy kostnej nie możliwe będzie leczenie rekonstrukcyjne, z zastosowaniem implantów.
